فواید سرکه انگور و سرکه شیره
فواید سرکه انگور طبیعی و سنتی
سرکه داراى منافع و فواید بى اندازه زیاد و فوقالعاده جالب توجهى است که کمتر کسى به آن آگاه است. براى اطلاع بیشتر خوانندگان محترم یادآورى مى کنیم که سرکه بر اثر تخمیر الکل انگور یا خرما، به وسیله یک نوع قارچ به نام میکودرمااستى به وجود مى آید و ترکیب شده است از ۷ تا ۸ درصد اسید استیک و نیز داراى مقدارى اسید مالیک، اسید ستیریک، اسید سوکسینیک و اسید تارتریک که مجموعا در حدود ۲ تا ۳ گرم در لیتر است، همچنین بى تارترات دوپتاس و مقدارى مواد رنگى است.
مهمترین خاصیت اسیدهاى سرکه انگور این است که محرک ترشحات معده و ترشح صفرا از سلولهاى کبد بوده
سرکه انگور کمک مؤثرى به هضم غذاها مى کند
خاصیت بسیار مهمتر سرکه انگور این است که از ازدیاد اوره و کلسترول خون جلوگیرى مى کند،
چنانکه اگر در روز مقدار کمى سرکه انگور (البته به وسیله ترشى هاى گوناگون که با سبزى هاى مختلف درست مى شود) با غذا تناول شود، سرکه انگور نه تنها به هضم غذا کمک مى کند، بلکه موجب دفع اوره و سوختن چربى خون و دفع کلسترول مى شود.
بهطور مسلّم، یکى از مهمترین علل ازدیاد اوره و کلسترول خون در ایرانیان و وفور روزافزون انفارکتوس و سکته هاى قلبى در آنان، ترک این عادت آبا و اجدادى و نخوردن انواع ترشیجات مفید (ترشیجات که با سرکه انگور طبیعی درست می شوند نه سرکه صنعتی) با غذاها، مخصوصا سرکه شیره است (البته وفور روزافزون انفارکتوس و سکته هاى قلبى علل دیگرى نیز دارد که بعضى از آنها مربوط به ترک پارهاى از عادات و آداب زندگانى است که به دستور پزشکان قدیم، براى تأمین سلامت مردم وضع شد و تقریبا همه افراد جامعه به آنها عمل مى کرده اند و به موقع خود به شرح آنها خواهیم پرداخت).
طرز تهیه سرکه شیره:
نسبت آن هشت واحد شیره انگور و دو واحد سرکه
سرکه و شیره را باه هم مخلوط کرده و کمی جوشانده وکف آن را بگیرید.
اکنون که منافع بىشمار سرکه انگور و سرکه شیره، این مشروب غیر الکلى لذیذ و گوارا و مقوى، با ده ها خاصیت طبى به خوبى بر شما معلوم شد، آیا جاى تعجب و تأسف نیست که چگونه فضلا و دانشمندان و محققان مملکت ما، مخصوصا استادان دانشکده هاى پزشکى و داروسازى ایران که باید همواره با چراغ علم به ارشاد و راهنمایى مردم بپردازند و با نوشته ها و سخنرانى هاى خود، هرچه براى افراد جامعه مفید یا مضر است معرفى کنند، مهر سکوت بر لب زده و کوچکترین اثرى دراینباره و نظایر آن از آنها ظاهر نشده و نمى شود، اگر استادان دانشکده هاى پزشکى و داروسازى به این قبیل راهنمایى ها نپردازند، دیگر از چه کسى مى توان توقع انجام آن را داشت.
چرا باید سرکه شیره که قرنهاى طولانى در کشور ما به عنوان یکى از بهترین مشروبات غیر الکلى سالم، مفید، مقوى، مفرح و گوارا مصرف مى شد، امروزه حتى لفظ آن به صورت مسخره ذکر شود؟ آیا این شربت خوش طعمى که اینهمه آثار و خواص درمانبخش دارد و کمترین فایده آن، این است که بیماران ضعیف و نحیف و مبتلا به ضعف اعصاب و کمخونى را از خوردن شربتهاى مقوى و تزریق آمپولهاى به اصطلاح مقوى بى نیاز مى کند، و بزرگترین فایده آن تحریک اشتها و به کار انداختن سلولهاى کبدى و ترشح صفرا، حل کردن چربى هاى خون و دفع کلسترول از بدن است و از این راه مانند واکسنى براى جلوگیرى از بروز انفارکتوس و سکته هاى قلبى تأثیر مى کند، صرفا به علت اینکه در ایران قدیم مصرف مى شد و در اروپا و آمریکا معمول نبوده است، باید محکوم به نابودى شده و حتى نام آن نیز از قاموس لغات فارسى حذف شود و اگر کسى از آن سخن گفت او را امّل نامید و متهم به کهنه پرستى و ارتجاع کنند؟
سزاى جامعه اى که حتى نفس کشیدن خود را نیز از دیگران تقلید مى کند همین است که به جاى این شربت واقعا گرانقدر، باید انواع کولاها جانشین شود که جز به منظور کلاهبردارى و سرکیسه کردن مردم و به رهبردارى از سرمایه، چیز دیگرى نیست و طبق نوشته هاى مستند و متعدد استادان دانشمند دنیاى مغرب زمین، همه آنها مضر و مسموم کننده و دشمن جوانى و شادابى است.
تا آنجا که بنده اطلاع دارم در تمام دانشگاه هاى ایران هیچ استادى درباره چنین موضوع مهم و اساسى، که با بهداشت و سلامت افراد مردم سروکار دارد، کوچکترین بحثى نکرده است مگر دکتر حسن میردامادى، استاد جلیل القدر دانشکده پزشکى دانشگاه تهران، که در هفته نامه «رنگین کمان»، شماره ۸۴، مورخ ۱۱ دىماه ۱۳۴۸، مقالهاى با عنوان «سخنى چند در خصوص سرکه شیره قم یا ملایر» نگاشته است و ما براى سپاسگزارى و تقدیر از این استاد ارجمند و توجه عموم فضلا و دانشمندان کشور به فواید سرکه شیره و ضررهاى کولاها به چاپ آن مبادرت مى کنیم:
«سخنى چند در خصوص سرکه شیره »
در یکى از نشریه هاى هفتگى تهران زیر عنوان «بى توجهى به سلامت مردم» شرحى درج شده بود که از آغاز سال ۱۹۷۰ استفاده از قندهاى مصنوعى در نوشابه هاى غیر الکلى در برخى از کشورها از جمله انگلستان و آمریکا و سوئد ممنوع خواهد گردید و به همین جهت وزارت بهدارى را که کوچکترین توجهى به بازرسى ترکیبات و مواد نوشابه ها غیر الکلى نمى کند، مورد سرزنش قرار داده بود.
باید دانست که اصولا شیرینى اصلى نوشابه هاى را قندهاى «سیکلامات» تشکیل مى دهد. با استفاده از این قندها است که صرفه جویى زیاد در مواد و نیز در وقت تهیه اینگونه نوشابه ها به دست مى آید، مثلا به جاى ۵۰ گرم شکر که فرضا به بهاى یک ریال باید به هر شیشه نوشابه افزوده شود تا شیرینى لازم از آن به دست آید، چند میلى گرم قند مصنوعى که وقتى بهطور مهمى خریدارى شود، بیش از چند دینار ارزش ندارد به آن مى افزایند و شکر خیلى کم مصرف مى کنند، از این گذشته حل کردن ۵۰ گرم شکر در ۳۰۰ یا ۴۰۰ سانتىمتر مکعب آب، مستلزم جوشاندن و صاف کردن محصول است و این خود وقت بیشترى مى برد، درصورتى که حل کردن چند میلى گرم قند مصنوعى و چند گرم شکر، جوشاندن مایع و صاف کردن لازم ندارد، زیرا قند مصنوعى و مقدار کم شکر، به آسانى در آب سرد حل مى شود.
اصولا مصرف زیاد نوشابه ها ضررهاى دیگرى دارد که بیشتر نوشندگان از آنها بى اطلاع هستند و از مهمترین آنها اثر زیانبخش اسانسهایى است که براى رنگ، عطر و مزه به اینگونه نوشابه ها افزوده مى شود، زیرا این اسانسها خواه ناخواه از مواد شیمیایى است و استعمال آنها یاخته هاى کبد و کلیه را که بسیار حساس هستند، فرسوده و ناتوان مى کند. اکنون بیاییم یک نوشابه غیر الکلى را با یکى از نوشابه هاى ملى خودمان؛ مثلا سرکه شیره مقایسه کنیم و مزایا و معایب هر یک را با هم برابر نماییم:
الف) مزایاى سرکه شیره
۱٫ سرکه آن داراى انواع ویتامینهاى موجود در انگور است. به علاوه املاحى مانند پتاسیم، منیزیم و پروتئینهاى گیاهى دارد.
۲٫ شیره آن داراى همان املاح به مقدارى بیشتر و ویتامینهاى مقاوم در برابر حرارت، پروتئینهاى گیاهى، سلولز و قند سوخته (کارامل) است و از این گذشته، بسیار خوشمزه و خوشبو و خوشرنگ است و چون اصولا قند سوخته چندان خوب به بدن جذب نمى شود این است که در اشخاص مستعد، سبب فربهى نمى گردد.
۳٫ یک نوشابه مفید و ارزان و بهداشتى داخلى است که همه قسمتهاى آن در همین کشور و به دست کارگران ایرانى تهیه مى شود و از این جهت بسیار ارزنده تر از هر نوشابه خارجى است.
ب- زیانهاى نوشابه ها
۱٫ وجود ساکارین یا انواع قندهاى مصنوعى در آنها سبب سرطان مى شود.
۲٫ وجود اسانسهاى مختلف که خواه ناخواه براى ایجاد رنگ و مزه و عطر به آنها افزوده مى شود، یاخته هاى جگر و کلیه را فرسوده و ناتوان مى سازد.
۳٫ پیوسته توصیه مى شود که اینگونه نوشابه ها را سرد بنوشند (و حقیقتا هم اگر سرد نباشد به هیچوجه مطبوع نیستند). از طرفى، نوشیدن آنها مخصوصا به مقدار زیاد در موقع صرف غذا سبب اتساع معده و عوارض دیگر وابسته به آن مى شود.
۴٫ براى رفع تشنگى، اجبارا مقدارى شکر همراه با اسانسها و قندهاى مصنوعى که مواد شیمیایى هستند و نسبت به یاخته هاى حساس و لطیف کلیه و کبد اثرات زیانبخش دارند، مصرف مى شود و همین خود سبب فربهى و اختلالات دیگر مى گردد، با این مقدمات بهترین مایعى که همراه با غذا مى توان نوشید در درجه اول شیر و یا همانطور که عادت ملى ما است و از پدران به ما ارث رسیده دوغ است بهشرط اینکه ترشیده نباشد.
با این مقدمات، امیدواریم در آینده شرکتهایى به وجود آید که از ترکیب سرکه و شیره ایرانى یک نوشابه بهداشتى و گوارا براى مردم این سرزمین تهیه کنند تا گذشته از مزایاى یادشده از خارج شدن پول کشور براى تهیه مواد اولیه نوشابه ها نیز جلوگیرى شود.
خدا مى داند این استاد دانشمند ایرانى، به صاحبان صنایع «کولاسازى» از نظر شرح ضررهاى کولاها بسیار ارفاق کرد و کلى تخفیف داد و الّا آنچه استادان اروپا و آمریکا درباره این ضررها نوشته اند خیلى بیش از اینها است؛ حتّى در کتابهاى کلاسیک پزشکى ضمن شرح مبسوطى که براى توضیح درباره زمینه بروز سرطان درج شده است، یکى هم همین اسانسهاى مصنوعى است که براى عطر و طعم به لیمونادهاى گازدار و انواع مختلف کولاها داخل مى کنند! دکتر گیلرداوزر، متخصص تغذیه معروف در آمریکا، در یکى از تألیفات خود مى نویسد:
امیدوارم روزى فرارسد که همه به جاى قند سفید صنعتى که از همه مواد حیاتى عارى شده، قند طبیعى از قبیل ملاس سیاه و شیره نیشکر و یا عسل را مصرف کنند و از نوشیدن آبهاى مسمومى به نام «کولاى» دورى جویند، زیرا همه اینها عمر را کوتاه کرده و بشر را زود پیر مى کند.
حالا ببینید عامه مردم جهان را چگونه از راه سحر و جادوى تبلیغات به این آبهاى مسموم عادت داده اند که دیگر نه تنها در ضیافتهاى عمومى، مهمانخانه ها و کافه رستورانها بلکه در خانه ها نیز غالب افراد خانواده به جاى آب از این کولاها مى نوشند، چنانکه به نوشته دکتر گیلرداوزر، کولاى مزبور در سراسر جهان مثل اقیانوسى جریان دارد.
اگر فردى فهیم و روشندل در یک روز تعطیلى به ارتفاعات کوههاى شمالى تهران برود، با نهایت اندوه و تأثر مشاهده خواهد کرد که حتى مردم در قهوه خانه هاى آن حدود، بااینکه بهترین و گواراترین چشمه هاى آب کوهستان را سازمان بهداشت لوله کشى کرده و در اختیار آنان گذاشته است، از آب گوارا و دست نخورده چشمه نمى خورند و از این کولاها مصرف مىکنند.
این است که طبق یک سند موثق (که به گواهى مقامات رسمى دولتى رسیده است) فقط در شهر تهران و تنها در مدت یک سال (براى سال ۱۳۴۶ شمسى که سند آن در دست است) مؤسسات کولاسازى ۰۰۰، ۰۰۰، ۱۸۰ بطرى (توجه فرمایید ۱۸۰ میلیون بطرى!) نوشیدنى هاى غیر الکلى فروخته اند که علاوه بر عوارض شهردارى و مالیات (فقط ۱۸ میلیون تومان عوارض شهردارى مى شود که آن را هم صاحبان صنایع کولاسازى با حسابسازى و غیره بر سر مأموران شهردارى کلاه گذاشته و فقط جزئى از آن را مى پردازند) مبالغ سرسام آورى نیز در راه تبلیغات براى فروش این فرآورده ها خرج مى شود (از آگهى در مطبوعات، سینماها، رادیو و تلویزیون گرفته تا نصب تابلوهاى بسیار عظیم برقى و غیر برقى در خیابانها و سر چهارراه ها و …) که اگر اینها را به حساب آوریم و سود سرشارى را که همه ساله نصیب مؤسسات سازنده کولا مى شود نیز منظور کنیم، توجه خواهیم کرد که همه این هزینه ها سرانجام گردن مصرف کننده را مى گیرد، تا آنجا که یکى از نمایندگان محترم مجلس شوراى ملّى در یک جلسه رسمى به این وضع اعتراض کرده و از اجحافى که به مصرف کنندگان نوشیدنى هاى غیر الکلى، از نظر گرانى قیمت کولاها، وارد مى شود، انتقاد و اظهار کرد:
مشروبات غیر الکلى به هیچ وجه از نظر اقتصاد سالم نمى تواند چنین حجم مصرف عجیبى داشته باشد
آیا می دانید سالانه ۱٫۹ میلیارد بطری نوشابه در ایران مصرف می شود که با حساب هر عدد بطری نوشابه ۱۲۰۰ تومان باشد می شود مبلغی بالغ بر ۲۲۸۰ میلیارد تومان به زیان ساده تر می شود ۲تریلیون ۲۸۰ میلیارد تومان (آمار گروه پژوهشی بوعلی باب سلامتی در سال ۱۳۹۶ می باشد)
بهترین نوشیدنی سنتی و طبیعی شربت قفیر یا اکسیر بهشت
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانهای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت