بوعلی بوعلی باب سلامتی
ریشه سبل الطیب تقویت کننده مراکز خودکار قلب می باشد و عمل خونرسانى به بافت میوکارد قلب و تنظیم کار کرونر قلب را آسان مى کند و باعث تقویت مراکز خودکار قلب است
خواص درمانى ریشه سنبل الطیب:
۱- ده گرم از ریشه سنبل الطیب را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب صافکرده آن را به مرور بخورید. عمل خونرسانى به بافت میوکارد قلب و تنظیم کار کرونر قلب را آسان مى کند، تقویت کننده مراکز خودکار قلب است،
ریشه سنبل الطیب محرک و ضدّعفونى کننده و ضدّ هیجان و ضدّ صرع مى باشد
ریشه سنبل الطیب براى معالجه داء الرقص مؤثر است
سنبل الطیب بازکننده انسداد و گرفتگى دماغى و معده و کبد و مقوى دماغ و دهانه معده و کبد سرد و گرم کننده آنها مى باشد
ریشه سنبل الطیب درخشان کننده رنگ چهره است
دم کرده ریشه سنبل الطیب ترشح ادرار را زیاد مى کند و ضدّ تکرار ادرار است
ریشه سنبل الطیب مقوى نیروى جنسى و نیروى ماسکه است
دم کرده ریشه سنبل الطیب عادت ماهانه را باز مى کند، سنگ مثانه را خرد مى کند
ریشه سنبل الطیب براى خوشبو کردن دهان و رفع سرفه هاى رطوبى، تسکین درد سینه، رفع استفراغ بلغمى، تحلیل نفخ و گازها، استسقاء، یرقان، درد طحال، براى ورمهاى داخلى و و بواسیر اثر درمان کننده دارد
ریشه سنبل الطیب براى درمان دیابت غیر قندى بسیار مفید است.
براى رفع آشفتگى و خفقان و نفخ معده مفید است.
۳- اگر شب موقع خواب یک فنجان از دمکرده آن را بنوشید و بخوابید. دیگر خوابهاى وحشتناک نخواهید دید.
۴- ریشه سنبل الطیب را با بسفایج از هرکدام نیم مثقال مخلوط نموده و پس از جوشاندن آب صاف کرده آن را بنوشید برودت و سردى معده را برطرف مى سازد.
۵- ریشه سنبل الطیب را با افسنطین مخلوط نموده دم کنید و آب صاف کرده آن را با عسل شیرین نموده بنوشید.
مقوى معده و اشتهاآور است.
۶- دود ریشه سنبل الطیب در موقع سوختن براى رفع التهاب مفید است.
۷- اگر ریشه سنبل الطیب با آب برگ گشنیز تازه به چشم مالیده شود. براى رفع قرمزى چشم و خشک کردن رطوبتها تقویت بینایى و رویانیدن مژه ها مفید است.
۸- ریشه سنبل الطیب را به صورت گرد درآورید و روى جراحت ها بپاشید. اثر درمان کننده دارد.
۹- نشستن در آب دمکرده ریشه سنبل الطیب و گذاردن شیاف آن در مهبل براى بازشدن عادت ماهیانه نافع است.
تذکر در مورد ریشه سنبل الطیب: ریشه سنبل الطیب براى کلیه مضر است.
مصلح ریشه سنبل الطیب: کتیرا مى باشد.
طبیعت ریشه سنبل الطیب: گرم و خشک است.
ترکیب شیمیایى ریشه سنبل الطیب: ۸۳/ ۰ درصد اسانس شامل بورنیل ایزووالریانات، بورنیلفورمات، بورنیلاستات، بورنیلبوتیرات، کامفن، بورنئول، پى نن مى باشد. دو آلکالوئیدچاتى نین و والریانین-یک گلى کوزید- رزین- والریک اسید- فورمیک اسید- استیک اسید- تانن- قند- آلفا. متیل پیریلکتون- والریانیک- آلبومین- صمغ- پتاس- جوهرلیمو- فسفات.
نامهاى دیگر سنبل الطیب: سنبل هندى- سنبل الطیف- علف گربه- علف گربه ها- والریان- سنبل کوهى- نارد- ناردین.
مشخصات سنبل الطیب:
سنبل الطیب گیاهى است از خانوادهValerianaceae ، چندساله بلند و عمودى که بلندى آن تا دو متر نیز مى رسد. ساقه آن استوانهاى داراى شیارهاى عمیق و میانته ى و پرزدار است. برگهاى آن متقابل و به برگچه هاى زیادى تقسیم مى شود، هر برگ هفت تا یازده و گاهى بیشتر برگچه دارد، برگچه ها بیضى نوک تیز با قاعده پهن و دندانه دارند.
گلهاى آن صورتى به طور گروهى در انتهاى ساقه گل دهنده در اواخر بهار ظاهر مى شود. از تمام اعضاى گیاه اعم از اعضاى هوایى و ریشه سنبل الطیب بوى مطبوعى متصاعد مى شود.
ریشه هاى سنبل الطیب به صورت افشان به ساقه هاى زیرزمینى متصل و به هم پیچیده اند، معمولا ساقه هاى زیرزمینى آنکه پوشیده از ریشک است به قطعاتى به طول دو تا پنج سانتىمتر و قطر در حدود یک سانتیمتر است که در بازار عرضه مى شود، رنگ آن پس از خشک شدن قهوه اى تیره و طعم آن تلخ و خوشبو و معطر است. این گیاه معمولا در جنگلها و حاشیه جریانهاى آب و کنار گودالها مى روید، در مناطق مختلف اروپا و آسیا در کشمیر هندوستان و در ایران در بعضى مناطق شمال غربى در میشوداغ دیده مى شود.
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
آدرس سایت ما: www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانه‌ای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت
