بوعلی بوعلی باب سلامتی
سقز کوهی
نامهاى دیگر سقز کوهی: ون لکی- مصطکى شیرازى- قندرون- سغوز- غزه- آدامس کلخان- چاتلانقوش- شاقلانقوش- چاتانقو- الکماى- کندر آبى- بیریزه- بن- بنه- بنشت- بنک- بطمالحضر- و نوشک- بطم- علک البطم.
مشخصات سقز کوهی: سقز نوعى رزین روغنى است که از درختى از خانواده Anacardiaceae ، به نام درخت سقز استخراج مى شود. بدین طریق که در فصل گرما به تنه درخت زخم مى زنند تا شیره درخت از محل شکاف خارج شود و این شیره را که حالت خمیرى دارد گرفته و آن را تصفیه مى کنند و به بازار عرضه مى نمایند. سقز خمیر سفت و کرم رنگى است که اگر با دست کشیده شود کش مى آید ولى اگر روى آن ضربه وارد کنیم مى شکند. سقز در حالت سرد بودن خشک و در اثر گرما نرم مى گردد.
طبیعت سقز کوهی: نسبتا گرم و خشک است.
خواص درمانى سقز کوهی:
۱- تقویت معده با سقز کوهی به اندازه یک فندق از آن را بلع نمایید. بادبر است، براى تقویت هاضمه و ازدیاد ترشح ادرار مفید است.
۲- هفتاد و پنج گرم از سقز کوهی را با ۱۵۰ گرم پیه آبکرده جگر بز مخلوط کنید و گرم نموده سه تا هفت شب موقع خواب کمى از آن را بخورید و بخوابید. سرفه که از رطوبت باشد یا سرفهاى که با گرفتن قلب همراه باشد را تسکین مى دهد و گرفتگى قلب را درمان مى کند.
۳- سقز کوهی را مثل آدامس دائم در دهان بجوید و آب آن را فروبرید. معده را تقویت مى کند، براى تنقیه حلق از اخلاط لزج نافع است.
۴- اگر سقز کوهی را روى موضع بگذارید استخوان یا خار یا تیغ یا چوب که در پوست فرورفته باشد را بیرون مى آورد.
۵- بیست گرم از سقز کوهی را در یک لیوان آب بپزید و ضماد کنید. براى رفع چربى پوست مفید است.
۶- اگر سقز کوهی را با زرده تخم مرغ کمى برشته کنید و با سندروس مخلوط نمایید. در استعمال خارجى براى التیام اعضاى شکسته شده پس از جا انداختن عضو مفید است و در رویاندن گوشت زخمها نیز کمک مى کند.
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
آدرس سایت ما: www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانه‌ای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت
