درمان زگیل و میخچه از زبان ابو علی سینا در طب سنتی
سبب پیدایش زگیل و میخچه بر پوست ماده سودایى غلیظ است.
– این ماده سودایى غلیظ ایجاد کننده زگیل و میخچه چگونه ایجاد می شود
۱- شاید ماده خلط بلغم به حد زیاد در خون خزیده و در آنجا خشکیده و به ماده سودایى تبدیل شده و باعث زگیل و میخچه شده است
۲- ممکن است فقط خون بدون بلغم به حد زیاد در یکجا بند آمده و از حرکت افتاده و سببى متعفن کننده نبوده است؛ در نتیجه خشکیده اى سردمزاج شده و به ماده سودایى غلیظ انجامیده باشد. که این حالت بویژه در رگهاى کوچک و باریک بیشتر رخ مى دهد؛ زیرا در چنین رگهاى نازک خون متعفن نمى شود. و در هرجا خون کم باشد متعفن شدن کم است یا نیست و از آنجا که چنین رگهاى کوچک به سببهاى روى آور خارجى نزدیکترند، خونى که در آنها است قبل از اینکه به عفونت برسد خشکیده مى شود. بویژه اگر خون در گوهر بسیار گرم مزاج نباشد، خشکیدن هست اما متعفن شدن نیست. ممکن است از چنین گوهر سودایى شده اى یکى از این عوارض بروید و سربرآورد. و نسبتا حجمش درشت باشد. همین یک عدد بزرگ سبب شود که مزاج غذاى مخصوص اندام همسایه اش را با مزاج خود هماهنگ سازد و در آنجا نیز این خشکیدن خون را ایجاد کند و سردمزاج گردد. در نتیجه زگیلى که در اول یکى بود، به چندین زگیل متعدد سر بکشد و زیاد شوند. اگر وسیله معالجه ما بتوانیم یکى را برچینیم یا از کار بیندازیم آنهاى دیگر نیز از بین مى روند.
اگر برآمده از پوست راست برآمده است، زگیل است. و اگر سرش پهن و حجمش درشت و سرش به سر میخ شبیه است و ریشه دارد میخچه نام دارد. اگر سربرآورده از پوست دراز است و قلاب مانند کج شده است آن را شاخ گویند.
نوعى دیگر هست که آن را طرسوس گویند و از جمله زگیلها به حسابش مى آورند، هرچند بایستى فرقى برایش قایل شوند. اگر طرسوس را شق کنیم ماده ریم و چرک در زیر آن پیداست.
درمان زگیل و میخچه به گفته بوعلی سینا در طب سنتی:
اگر مى بینى که تعداد زگیل و میخچه از پوست از حد متوقع بیشترند و رو به افزایشند، رگ زنى و پاکسازى ماده خلط سودایى بسیار ضرورى است. و باید غذاى بیمار را به غذاى تولیدکننده کیموس خوب تبدیل کرد. و سایر مقدمات علاجى را- که چندین بار تکرار کرده ایم- بکار برد.
مصرف شربت ثلاث یکی از بهترین درمان های زگیل و میخچه می باشد
داروهاى مالیدنى جهت درمان زگیل و میخچه باید از جنس داروهایى باشند که تلخ و گیرنده هستند.
اگر زگیل و میخچه از پوست زیاد نیست و سبک است، دارو را سبک گردان و بر آن بمال!
داروهاى زگیل عبارتند از:
روغن پسته، که همیشه بر زگیل بمالند.
گندم را آبپز کن و بپالاى و بگذار سه روز بماند آنگاه بر زگیل و میخچه بمال!
آب گرفته از تره کاشتنى و معمولى را با سماق مخلوط کن و بر زگیل و میخچه بمال!
جهت درمان زگیل و میخچه بورکى که از کبر مى گیرند خوب است.
ثمر سرو و زیتون کال و نارسیده جهت درمان زگیل و میخچه خوبند.
ثمر درخت گز بزرگ نیز جهت درمان زگیل و میخچه خوب است.
جهت درمان زگیل و میخچه برگ سبز مورد (آس) یا روغن مورد در علاج هر نوع زگیلى خوب است که بر آن بمالند.
پوست سبز و تر گردو و انجیر خشک هر دو جهت درمان زگیل و میخچه خوبند و هرکدام را بر زگیل بمالى مفید است.
خرنوب در علاج جهت درمان زگیل و میخچه درشت و نیرومند خوب دارویى است و آزارش بسیار کم است.
پوست پرزه ریشه هاى درخت ترنگوت و خاکستر چوب ترنگوت با سرکه شراب بسیار خوبند.
سپند و حنا را باهم بکوب و بساى و ببیز و با آب سرد بر زگیل و میخچه بمال!
اما اگر مسأله زگیل و میخچه شدیدتر از سبک است، داروهاى نیرومندتر و اثربخش تر مى خواهد که از قرار زیرند:
نسخه جهت درمان زگیل و میخچه:
آهک، زرنیخ و شخار بویژه اگر با جیوه کشته باشند و همه درهم سرشته شوند و بر زگیل و غیره بمالند. داروى خوبى است. و اگر این داروها را با خاکستر بلوط بسازى بسیار بهتر مى شود.
روغن زیتون با نمک، آب پیاز و موسیر و پشک بز مخلوط شود جهت درمان زگیل و میخچه خوب است.
آلاکلنگ با زرنیخ قاطى شود و بر زگیل و میخچه و غیره بمالند علاج خوبى است.
عسل بلادر را برجاى زگیل و میخچه بگذارى یا بمالى کمتر مى رویند.
شیر گیاه لبانه را چندین بار بر زگیل و میخچه بمالى مى افتند.
اشک شاخه تاک جهت درمان زگیل و میخچه خوب است.
کبیکه نیز جهت درمان زگیل و میخچه بسیار تأثیربخش است و برآمده ها را مى اندازد.
سیاهدانه را با ادرار بسرش و بر زگیل یا میخچه بگذار، تأثیر شگفت آور مى بینى.
زهره تگه (بز نر) نیز جهت درمان زگیل و میخچه بسیار خوب است.
صمغ انگدان نیز از جمله داروهاى جهت درمان زگیل و میخچه است.
مرهم بلادر- که براى ترکانیدن دمل ها به کار مى رود- در اینجا نیز از داروهاى بسیار خوب جهت درمان زگیل و میخچه است.
داروى ترکیبى زیر نیز جهت درمان زگیل و میخچه خوب است.
نسخه: پوست سبز گردو، شیشه و آهک زنده از هریک یک جزء متساوى. همه را خوب بکوب و بساى و ببیز و درهم بسرش و بر سر برآورده زگیل و میخچه بگذار که پدرش را درمى آورد.
نسخه دیگر جهت درمان زگیل و میخچه:
زنگار و سوخته کاغذ از هریک پنج درهم، پیه هندوانه ابو جهل شش درهم، بورک شش درهم، نشادر چهار درهم، شخار و زرنیخ زرد از هریک هشت درهم، زهره گاو شش درهم، چوبک رختشویى ایرانى هفت درهم. همه اینها را خوب بکوب و بساى و ببیز و با آب صابون درهم بسرش و برجاى لازم بگذار!
ممکن است زگیل ها را جراحی کنید، که این جراحی دستوراتى دارد و از قرار زیر است:
۱- چیزى انبوبى (لوله یى) از نقره یا آهن، چنان باشد که با زحمت زگیل را در خود بگیرد. آن سر انبوب تیز و برا باشد و زگیل را در آن جاى دهد و بپیچاند و کمى فشار بدهد و ریشه کنش کند.
۲- یا قلاب را در زگیل گیر کن و بکش تا بیخ زگیل برکشیده مى شود؛ آنگاه ابزارى نازک و بسیار تیز را در پهلوى بیخ زگیل فرو بر و زگیل را ببر! چه زگیل را با ابزار انبوبى برکشیدى یا بریدى، فورا روغن حیوانى بر آن بگذار!
۳- داروى تندمزاج چنانى بر زگیل بگذار که آن را از جاى لق کند. همینکه دیدى که لق است با روغن حیوانى چربش کن و کمى صبر کن! باز دارو را بگذار و بعد از آن روغن مالى کن تا به تدریج برکنده مى شود.
۴- آهنى نازک را که یک طرفش کمى گود باشد بر نزدیکى زگیل بگذار و کمى فشار ده که زگیل کاملا معلوم شود؛ آنگاه وسیله ابزارى تیز زگیل را ببر و داروى تندمزاج بر آن گذار!
ما خودمان تجربه کردیم و چندانکه ممکن بود از بیخ زگیل را با تیغ استره (تیغ موتراش) بریدیم.
همینکه زگیل را دارى مى برى باید مواظب باشى که پوست سالم را همراه آن نبرى. و همینکه بریده شد، جاى بریده را وسیله صابون و مشک و گل محمدى ماساژ ده تا خونى که از آن باید بیاید، بیاید و بند آید؛ که بقیه بعد از آن مى افتند.
منبع:
ابن سینا، حسین بن عبد الله – مترجم: شرفکندى، عبد الرحمن، قانون (ترجمه شرفکندى)، ۸جلد، سروش – تهران، چاپ: دهم، ۱۳۸۹ ه.ش.
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانهای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت