خواص شلغم و خاصیت آنتی بیوتیک شلغم:
خواص شلغم در طب مدرن و طب سنتی:
در شلغم یک آنتی بیوتیک قوى موجود است. به این جهت، باوجود اینکه شلغم داراى مقدار زیادى مواد قندى قابل جذب است، با اینهمه هیچگاه شلغم تحت تأثیر میکروبهاى هوا فاسد نمى شود و خوراکى هایى را که با شلغم مى پزند دیرتر فاسد مى شوند.
شلغم معده و روده ها را ضد عفونى مى کند.
اگر شلغم را خرد کنند و صد گرم آن را در آب بجوشانند، نوشیدنی به دست مى آید که براى سینه فوقالعاده مفید است؛ شلغم اخلاط را به سهولت از سینه دفع کرده و سرفه را آسان مى کند و شلغم براى معالجه سرماخوردگى بسیار مفید واقع مى شود.
شلغم را رنده کرده و آب شلغم را گرفته صاف کنید و هموزن آن را شکر افزوده با آتش ملایمى بپزید تا به قوام آید، به این ترتیب شربت شلغم به دست مى آید. روزى چند قاشق سوپخورى از شربت شلغم را براى معالجه سرماخوردگى، زکام و آنژین، و ورم لوزه ها و درد سینه میل کنید.
شلغم داراى فسفر، کلسیم، آهن، ید، گوگرد و ویتامینهاى «آ»، «ب» و «ث» بوده و به این جهت براى تقویت باه و تقویت عمومى بدن مفید است.
شلغم از سبزى هاى نادرى است که داراى آرسینک هستند و این ماده در درجه اول براى بیمارى هایى که علت آن فقر غذایى، تحلیل قوا و سل است، بسیار مفید است.
شلغم داراى ۴، ۷ درصد مواد قندى است، حال آنکه شیرین ترین و بهترین سیب هاى درختى، بیش از ۲، ۷ درصد مواد قندى ندارند، به این جهت خاصیت غذایى آن زیاد است.
شلغم قوه بینایى را زیاد مى کند.
شلغم ترشح ادرار را تحریک مى کند و در سنگ کلیه و مثانه تجویز مى شود.
در بیمارى نقرس و درد مفاصل یک شلغم را بپزید و آن را ریزریز کرده به شکل فرنى درآورید و مثل ضماد، روى مفاصلى که درد مى کند، بگذارید.
ضماد شلغم براى معالجه سرمازدگى اعضاى بدن نیز بسیار مفید است و ورم آن را به کلى از بین مى برد؛ براى انجام این امر، یک شلغم را در کوره با پوست بپزید، وقتى خوب پخته و نرم شد بگذارید کمى سرد شود، سپس آن را به دو قطعه کرده و هر قطعه را روى عضوى بگذارید که سرمازدگى پیدا کرده است و محکم بمالید تا شیره آن بیرون آید.
(مطالبى که ذکر کردیم از کتاب سبزى ها و میوه هاى شفابخش، تألیف لئونس کارلیه و کتاب اعجاز خوراکى ها تألیف آقاى دکتر غیاث الدین جزایرى اقتباس شده است).
براى اینکه شاهد مثالى بیاورم خواص شلغم را، که از کتابهاى امروزه اقتباس کردیم، یادآور مى شوم.
اگر به کتاب تحفه المؤمنین، تألیف میر محمد مؤمن، که از اطباى زمان صفویه است، مراجعه کنیم در خواص شلغم چنین مى بینیم:
شلغم کثیر الغذا و مهیج باه و مدر بول و مقوى باصره و مفتت حصاه و رافع سعال و ملین طبع و سینه است و ضماد مطبوخ شلغم محلّل اورام و جهت نقرس و شقاق و سرمازدگى و حکه مفید، و ریشه هاى باریک آنکه ساییده با عسل بنوشد جهت سپرز و عسر البول مجرب است و ترشى شلغم ملطف رطوبات و مقوى احشاء و مشهى و بى نفخ است.
ملاحظه مى فرمایید اینها تماما همان مطالبى هستند که امروزه نیز به آنها معتقدند و حتى در جزئیات هم اختلافى در بین نیست، مثلا لئونس کارلیه مى گوید:
معروف است که شلغم ثقیل الهضم است.
در تحفه هم مى نویسد:
نفاخ و دیرهضم و مصلح آن زیره و شیرینى ها است.
چنانکه مى بینیم، قدما براى از بین بردن نفخ شلغم، قدرى زیره به آن اضافه مى کردند و با شیرینى مى خوردند که هضم آن را سهل تر مى کرد.
تمام مطالب در سایت بوعلی باب سلامتی زیر نظر متخصصین طب سنتی می باشد
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانهای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت