بوعلی بوعلی باب سلامتی
درمان شپش و رشک در طب سنتی ابوعلی سینا
چکونگی به وجود آمدن شپش و از چه بدن هایی تغذبه می کند را در پایان مطلب بیان کردیم
درمان شپش و رشک:
اگر شپش به حد زیاد باشد و پیاپى تولید نسل کند، دستور علاجش چنین است:
۱- قبل از هر چیز پاکسازى بدن وسیله خون کشیدن انجام شود.
۲- جهت درمان شپش اصلاح غذا و مراعات بدن و ترک چیزهایى که مواد را به خارج گسیل مى دارند؛ که آنها را ذکر کردیم. آنگاه باید داروهاى مالیدنى و پاشیدنى بر پوست به کار روند.
۳- باید زود زود خود را شستشو دهند و پاکیزه نگهدارند تا رشد شپش کم شود. اگر با آب شور خود را بشویند و بعدا آب شیرین را در تنشویى به کار برند بهتر است.
۴- باید زود به زود لباسها را عوض کنند. و اگر حریر و کتان بپوشند خوب است چون شپش در کتان و حریر رشد کمی دارد
۵- داروهایى بخورند که از خوردن آنها شپش مى میرد؛ مثلا سیر در پونه کوهى بجوشانند و بخورند خوب است.
باید داروهاى مالیدنى و پاشیدنى بر پوست ضد شپش، خشکاننده تحلیل برنده و جذب کننده به خارج باشند.
اگر کار بسیار زار شد و شپش به شدت هجوم آورد، ناچار باید داروهاى ضد حشره گیاهی با داروهاى بر پوست مالیدنى مخلوط باشد.
داروهاى مناسب براى مبارزه با شپش که بر پوست بمالند عبارتند از:
سماق با روغن زیتون، ترشک، برگ ترشک، بیخ ترشک، زاج بلورى با روغن زیتون، و برگ انار، برگ هندوانه ابو جهل، برگ مورد، برگ سرو، برگ گیاه بزرکتان، نى نهاوندى و دارچین.
روغن گلرنگ هم شپش برانداز است و هم براى بدن مفید مى باشد.
روغن ترب عجیب علاجى جهت درمان شپش است.
پوست دارچین ختایى، زراوند، عاقرقرحا، بیخ خطمى، سوسنبر، مریم نخودى کوهى، رازیانه شامى، پونه کوهى، بزر گزنه، بشنیز و کراویا (شاهزیره) همگى در مبارزه با شپش خوبند که بر تن مالیده شوند.
داروى ترکیبى زیر نیز جهت درمان شپش بسیار خوب است.
نسخه: خشخاش شاخدار سه مثقال، کوشنه نیم مثقال، بورک یک مثقال، نشاسته چهار مثقال و نیم. همه را درهم بسرشند و در تنور گرم کنند یا با آهک بیالایند ، و بر تن مالند.
تنشویه هاى آبکى در مبارزه با شپش
آبپز لوبیا گرگى تنشویه شود جهت درمان شپش بسیار خوب و تأثیربخش است.
آبپز سماق، آبپز چوب گز، آبپز پونه کوهى، آبپز برگ سرو و آبپز برگ صنوبر همگى جهت درمان شپش خوبند.
اگر داروهاى ادرارآور با تنشویه ها مخلوط باشند خالى از بهره نیست.
بخورها جهت درمان شپش:
ازگیل، زرنیخ، مویزک، سک- که ویژگى دارد- و گوگرد هرکدام را بر آتش پاشند و دودش به بدن آید خوب است.
داروهاى قوى و بسیار اثربخش در مبارزه با شپش از قرار زیرند:
نسخه: مویزک، زرنیخ قرمز و بورک. هر سه را خوب بکوبند و بسایند و با سرکه و روغن زیتون مخلوط کنند و بر سر مالند.
خربق سفید و بورک.
برگ خرزهره با روغن زیتون.
برگ هندوانه ابو جهل.
خردل و کندس هر دو را بسایند و کمى سرکه بر آن ریزند و بعد از آن جیوه در آن بسایند و بکشند، که دارویى بسیار قوى مى شود.
زرنیخ، گوگرد، زراوند، خاکستر بلوط، کوشنه و مر باهم مخلوط باشند، دارویى علاجى و بسیار قوى است.
کندس، زرنیخ قرمز، زراوند دراز، قطران و زهره گاو به اندازهاى که داروها را در آن بسرشند و بر پوست مالند بسیار خوب است.
قطران، کوشاد، زرنیخ و روغن سوسن باهم مخلوط شوند و بر پوست مالند.
مویزک، برگ خرزهره و زاج بلورى درهم مخلوط شوند و در تنور بپزند و با سرکه بسرشند و بر تن مالند.
اگر بعد از بخور با کندس و مویزک این داروها را بر پوست مالند تأثیر بیشترى دارد و بهتر است. و بویژه اگر قبلا تنشویه هاى ذکر شده را به کار گرفته باشند و بعدا تن را بر دود بخوریها گیرند و آنگاه دارو را بر تن مالند، بسیار بهتر است.
چکونگی به وجود آمدن شپش و از چه بدن هایی تغذبه می کند
در حالت و چگونگى ماده مرطوبى که از درون بدن به سوى پوست مى آید و تا اندازه حرارت دارد، احتمالاتى به ترتیب زیر وجود دارد:
۱- این نم همراه حرارت به اندازهاى لطیف و کم مایه است که خودبه خود مى گدازد و از بین مى رود و انسان آن را حس نمى کند.
۲- یا نم رسیده از درون به پوست به عرق تبدیل مى شود.
۳- یا در تحلیل رفتن بر سطح پوست کثافتى از خود به جاى مى گذارد.
۴- یا در بالاترین طبقه پوست بند مى آید و شوره و سعفه و امثال آنها را تولید مى کند.
۵- یا در لایه هاى بالایى پوست جاى مى گیرد؛ که اگر زیاد بدجنس باشد درد روباه و درد مار و قو باء و سعفه به بار مى آورد. اگر بد باشد اما نه بسیار بد و نیروى تولید چرک آبکى در آن نباشد و به سرعت آماده عفونى شدن نباشد و در حالتى دوام بیاورد که ماده پذیراى زندگى باشد، دادار جانبخش زندگى بدان مى بخشد؛ که این جاندار را شپش نامیده ایم. جان مى گیرد، حرکت مى کند و از جاى خود بیرون مى آید و ممکن است یکدفعه شپش بزرگى خلق شود.
در تولید شپش- که از ماده کثیف جان مى گیرد- عوامل کمکى خارجى هم هستند. از قبیل:
غذاى بسیار خوب کیموس و کم مایه و شل که به رویه پوست مى رسد. مانند انجیر که خوردن آن به تولید شپش کمک مى کند.
برخى از حرکات و روشهاى رفتارى انسان نیز به تولید شپش بر پوست یار و مددکارند.
بویژه اگر از حرکت انسان بخار آب پشت به حرکت درآید، که مثلا از اثر جماع بخار آب پشت بالا مى آید و به پوست مى رسد، که در تولید شپش دستیار است.
مراعات نظافت نکردن، حمام نرفتن و خود نشستن و در عین حال به کار بردن چیزهایى که سوراخهاى ریز پوست را باز مى کند و مواد ناباب حبس شده در زیر پوست را به سوى تحلیل رفتن سوق مى دهد یا هوایى که مانع از عفونى شدن ماده حبس شده مى شود به سوراخها راه یابد و نگذارد ماده عفونى یا شبه عفونى شود، به تولید شپش کمک مى کنند.
ممکن است شپش به حدى بر انسان چیرگى یابد که شخص شپشو به نزیف خون از پوست مبتلا گردد، رنگش زرد شود، اشتهاى غذا را از دست بدهد، تنش لاغر گردد و توان جسمى را از دست بدهد.
منبع: ابن سینا، حسین بن عبد الله – مترجم: شرفکندى، عبد الرحمن، قانون (ترجمه شرفکندى)، ۸جلد، سروش – تهران، چاپ: دهم، ۱۳۸۹ ه.ش.
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانه‌ای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت
