انغوزه

Description

انغوزه
انغوزه صمغ
**فقط سفارشات بالای ۳۰ هزار تومان ارسال خواهند شد**
(جهت سفارش محصولات به صورت عمده با شماره ۰۹۰۱۹۴۹۴۴۳۳ تماس حاصل فرمایید)
وزن : ۱۵گرم
نوع بسته بندی : سلفون
انغوزه‏
نام‏هاى دیگر: آنغوزه- آنغوزه هراتى- انگژد- انگژه- انگشت‏کنده- آزافتیدا- حلتیت- حلتیت طیب- حلتیت منتن- بوگنده- صمغ انگدان- صمغ الانجدان- صمغ انجدان.
.aditef assA -assagnignits -aditof assA -aditeof asA
مشخصات: صمغ رزینى است که از گیاهى گرفته مى‏شود که آن گیاه را انگدان، انگدان، انجدان و یا انجدان نامند و گونه‏هاى مختلفى دارد.
گیاهى است از خانواده earefillebmU علفى و چندساله. ریشه آن کمى ضخیم و گوشتى است.
برگ‏هاى آن بسیار بریده و غبارى و ساقه آن مجوّف و گوشتى و بلندى‏اش تا دو متر مى‏رسد.
گل‏هایش به رنگ زرد و گروهى چتر مانند در انتهاى ساقه ظاهر مى‏شوند. این گیاه در چند سال اولیه سن خود ساقه قابل رویتى ندارد و برگ‏هاى آن روى زمین گسترده است که در مراتع به نام کماه و انگوزاکماه مى‏شناسند. میوه این گیاه داراى دو تخم به رنگ قهوه‏اى تیره و سیاه و بیضى کمى پهن و بسیار بدبو مى‏باشد. از ریشه این گیاه یا قسمت پایین ساقه و یقه آن با تیغ زدن یا قطع در ناحیه یقه در اواخر بهار شیره بسیار متعفّنى در طول تابستان خارج مى‏شود که در مجاورت هوا به تدریج سفت شده که همان انغوزه نام دارد. این گیاه در اراضى بایر و خشک و آهکى مناطق گرم آسیا مى‏روید.
بومى استپ‏هاى ایران و افغانستان است، در ایران در مناطق مختلف خراسان، بلوچستان و نواحى مختلف جنوب، مانند کرمان، دشت مرغاب، آباده، نائین مى‏روید و گونه‏هاى دیگرى از این گیاه نیز در ایران مى‏رویند که از آنها هم انغوزه گرفته مى‏شود. انغوزه طعم گس، تلخ و گزنده دارد و بوى آن شبیه به بوى سیر و معفّن و غیر قابل تحمل است.
طبیعت آن: انغوزه طبیعتى خیلى‏خیلى گرم و نسبتا خشک دارد.
ترکیب شیمیایى: حدود ۲۰ درصد صمغ- ۶۰ درصد تانن- ۵ تا ۴ درصد و در بعضى گونه‏ها تا ۱۵ درصد اسانس دارد.
خواص درمانى: ۱- هر روز ۲ گرم از آن را در کپسول خالى ریخته، بخورید. معده را تقویت مى‏کند،
ضدّ سم و ضدّ تشنج است، براى درمان بیماریهاى فلج، رعشه، سستى اعضا و ام الصبیان (صرع کودکان) بسیار مؤثر است.
۲- آن را بکوبید و هر یک نخود از آن را در یک کپسول خالى بریزید و هر صبح و ظهر و شب هربار یک کپسول بخورید. ورم کلیه، سیاه‏سرفه، تنگى نفس را درمان مى‏کند، ضدّ هیسترى و ضدّ انگل است.
۳- چنانچه زنى پس از اتمام عادت ماهیانه بمدت یک هفته روزى نیم مثقال از آن را میل نماید از باردار شدن او به طور موقت و گاهى به طور دائم جلوگیرى مى‏شود.
۴- آن را با فلفل و سداب مخلوط کنید و بخورید. کزاز را درمان مى‏کند.
۵- آن را در سرکه حل کرده و بنوشید. براى اعصاب بسیار مفید است.
۶- اگر آن را در آب حل کنید و جرعه‏جرعه بنوشید. براى رفع خشونت حلق و صاف کردن صدا نافع و رفع نفخ نیز مفید مى‏باشد.
۷- آن را با زرده تخم‏مرغ مخلوط کرده و بخورید. براى تسکین سرفه خشک و درد پهلو نافع است.
۸- اگر چند روز متوالى هر روز حدود یک نخود از آن را لاى نان پخته بگذارید و بلع نمایید.
براى تحلیل استسقاى سرد از هر نوع که باشد نافع است.
۹- آن را با فلفل و مرمکى مخلوط کرده و بخورید. براى ازدیاد ترشح ادرار و باز کردن عادت ماهیانه نافع است.
۱۰- آن را با انجیر کوبیده مخلوط کنید و بخورید. یرقان را درمان مى‏کند.
۱۱- آن را با عسل مخلوط کنید و به چشم بمالید. براى تقویت بینایى چشم و قطع نزول آب سفید و دفع ناخنک چشم مفید است.
۱۲- آن را در روغن زیتون بجوشانید و چند قطره در گوش بریزید. براى تسکین درد گوش و کاهش کرى کهنه و رفع طنین و صدا در گوش مؤثر مى‏باشد.
۱۳- آن را روى دندان پوسیده و یا در چال پوسیدن دندان قرار دهید. درد دندان را ساکت مى‏کند.
۱۴- آن را با انجیر و زوفا مخلوط و دم کنید و آب آن را در دهان نگهدارید و مزه‏مزه کنید براى تسکین درد دندان پوسیده مؤثر است.
۱۵- آن را با عسل مخلوط و با آب مقطر کمى رقیق کرده و در دهان قرقره نمایید. ورم دهان را کاهش مى‏دهد.
۱۶- قرقره آن با سرکه براى اخراج زالوى در حلق مانده مؤثر است.
۱۷- اگر چشم شما تار شده است خشک آن را مثل غبار نرم بسایید و در چشم بکشید تارى آن برطرف خواهد شد.
۱۸- اگر آن را روى ورمها بگذارید ورم‏هاى رسیده را مى‏شکافد و براى اخراج چرک و خشک کردن عفونت آن نافع است.
۱۹- اگر آن را حل کرده و شبها بر روى سر بمالید از ریزش مو جلوگیرى مى‏کند.
۲۰- آن را با جنطیاناى ساییده و شیر مخلوط و ضماد کنید. ضدّ سّم مؤثرى براى گزیدى سگ هار است.
۲۱- آن را در روغن زیتون حل کنید و مدتى در آفتاب بگذارید تا کهنه شود و به آلت و اطراف آن بمالید براى تقویت نیروى جنسى مؤثر است.
۲۲- اگر آن را در مهبل شیاف نمایید جنین مرده را خارج مى‏سازد.
۲۳- مالیدن حل‏کرده آن به بدن براى فرار پشه‏ها و حشرات دیگر نافع است.
تذکر: انغوزه مضرّ کبد است همچنین، بوى آن براى افرادى که گرم‏مزاج هستند مضّر است. اسرار گیاهان دارویى، ص: ۷۵