بوعلی بوعلی باب سلامتی
توضیحات
افتیمون
افتیمون (میوه)
گرم و خشک است
افتیمون
برخى آن را أفتیمون نوشتهاند، رازى آن را أبتیمون آورده است. گیاهى کوچک، نخ مانند که با بوتهها و درختچههاى دیگر درهم مىپیچد. و انگلوار با آنها زندگى مىکند
دیرى نمىگذرد که گیاه میزبان به ویژه اگر میزبان صعتر باشند آن را خفه کرده، مىمیراند. ریشهى واژه یونانى است، و إبتیموس گفته مىشود که معنى آن زندگى انگلوار بر روى گیاه سعتر است.
(ذ: شکوفهى آویشن (سعتر) و سرشاخههاى باریک آن، گرم و خشک است، به تازى «سبع الشعراء» گویند. برخى آن را زیره رومى مىدانند. سرخرنگ و مزهاى تند دارد (آنندراج) در بیمارىهاى قلبى در گذشته بکار مىرفته است. از تیرهى پیچکان و انگل گیاهان است. به آن سس صغیر، کشوث، دواء الجنون، نیز گویند (فرهنگ معین)) المنصوری فی الطب (ترجمه)، ص: ۶۳۹
افتیمون
این گیاه که بزبان هندى اکاس بیل نامیده مىشود گیاهى است از تیره پیچک صحرائى علفى و یکساله و داراى ساقههاى ظریف و باریک است که قابلیت انعطاف داشته و رنگ ساقه تقریبا کرم مایل به قرمز است این گیاه بصورت انگل بر روى گیاهان بسر مىبرد و بر آنها مىپیچد و انواع مختلفى دارد که بعضى داراى گلهاى سفید و بعضى زرد و بعضى داراى گل قرمز مىباشند.
این گیاه در بسیارى از نقاط روى زمین موجود است و در دامنه کوهها تا ارتفاع ۲۰۰۰ مترى نیز مشاهده مىگردد. اطباء قدیم از این گیاه براى معالجه مرض اسکوربوت استفاده مىکردهاند دانه آن از دانه خردل ریزتر و قرمز مایل به زرد است طعم این گیاه تلخ و تند است.
طبیعت این گیاه گرم و خشک است از این گیاه بعنوان مسهل در بیماریهائى مانند لقوه و خواب رفتن اعضاء بدن و دردهاى مفصلى استفاده مىشود. براى معالجه سردردهاى مزمن سودادى مزاج که همراه با ناراحتىهاى فکرى مىباشد روزى دو مثقال از پودر خشک شده این گیاه را در یک لیوان شیر بخیسانند و با هفتاد و پنج گرم سکنجبین بخورند و مدت هفت روز این عمل را انجام دهند علاوه بر معالجه سردرد مذکور براى ناراحتىهائى از قبیل مالیخولیا (نوعى بیمارى روانى است که مقدمه جنون بوده و شخص مبتلا به آن مرتب خیالات بد و ناپسند مىکند) مانیا (نوعى جنون است که بیمار به دیگران حمله مىکند و آزار مىرساند) و خفقان نیز بسیار نافع است. براى مداواى این ناراحتىها افتیمون را با برابر آن افسنطین مخلوط و مىجوشانند و آب مطبوخ را پس از صاف کردن میل مىنمایند در معالجه جنون مىتوان ۲۵ گرم افتیمون را کوبیده و با ۲۵ گرم سکنجبین مخلوط نموده و به بیمار بخورانند و این عمل را هفتهاى یکبار ادامه دهند.
یکى از بزرگان طب سنتى بنام طلا طلى در مجربات خود نوشته که به صدها نفر از افراد مبتلا به جنون و وسواس و مالیخولیا و مانیا مخلوطى از افتیمون و افسنطین و برگ حنظل داده شد و شفا یافتند. افرادى که به کابوس مبتلا مىشوند با خوردن افتیمون این حالت از آنان زایل مىگردد اینگونه افراد بهتر است افتیمون را با مقدارى گل قند مصرف نمایند. نوشتهاند اگر با آبى که افتیمون در آن جوشیده شده غده سرطانى زخم شده را شستشو دهند و مقدارى هم از آب دارو به بیمار بخورانند تا حدودى از پیشرفت آن جلوگیرى مىشود.
افتیمون را نباید زیاد بجوشانند چون زیاد جوشاندن از خواص داروئى آن کم مىکند.
بلکه مقدارى بیشتر از حالت دم کردن بجوشد که مواد داروئى وارد آب شوند کافى است مقدار خوراک از برگ خشک شده حنظل پنج تا هفت گرم است. که همراه افتیمون و افسنطین به بیمار مالیخولیائى داده مىشود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.