“جوز هندى” ميوه درختى است که شبیه درخت هلو می باشد. “جوز هندی” در كشورهاى گرمسير زياد مىرويد. و با نام انگلیسی “Nutmeg“
ميوه “جوزهندی” به شكل تخم مرغ است “جوز هندى “داراى روغن فرار و يك اسيد و مواد نشاستهاى است معطر است. در طب كره “جوز هندى” را براى مالش عضو بيمار مخصوصا در تسكين درد روماتيسم استعمال مىكنند.
خواص “جوز هندی”:
جوز هندى بسيار لطيف و ملين طبع و محلل، مانع تخمه و مقوى اعضاء رئيسه خصوصا دماغ، مقوى حواس ناشتا جهت سهولت بريان كرده آن را با پوست جهت سرفه، خوردن جوز هندی مانع كرم معده است، جهت رفع مصرف سموم استفاده مىشود، روغن جوز هندی با عسل بر بدن مفلوج يا صاحبان اوجاع مفاصل بارده و حميات بارده بلغميه بمالند مفيد است جهت منع توليد شپش و جهت قروح خبيثه مفيد است. همچنين پوست جوز هندی مرهم تحليل اورام، ضماد آن جهت بواسير و امراض مقعد به غايت مؤثر است. قطور جوز هندی که برگ آن را كرم نموده جهت اخراج چرك گوش و خواص ديگر جوز هندی ، مقى بلغم و مسهل و جهت امراض بارده دماغى و عصبى مانند فلج، لقوه و سرفه، ضيق النفس، نفخ شكم و جذام مفيد مىباشد.
در كتب سنتى به نام “جوز هندى” و نارجيل و گوز هندى و رانج نام برده شده، خواص جوز هندی، مسهل خوردن آن براى اخراج اقسام كرم معده و روده و كرم كدو مفيد است و براى تقويت هاضمه نيز نافع است. براى تقويت فهم، حافظه و توليد چربى كليه، رفع درد مثانه، تحليل باد و گاز، اخراج كرم روده، حرارت غريزى را افزايش مىدهد. مواد سرد بلغمى و سوداوى را دفع مىكند ضماد آن براى معالجه بيماريهاى آميزشى درست مىكنند دم كرده آن براى اسهال خونى استفاده مىشود. در كره جوز هندى را در طب براى مالش عضو بيمارى مخصوصا در تسكين درد روماتيسم استعمال مىكنند.
منابع:
– مجموعه طب سنتى و گياهى
– قرابادين كبير
– معارف گياهى، ج 2،
– گلها و گياهان شفابخش،