بوعلی بوعلی باب سلامتی
آویشن داروى ضد تشنج رگ و ماهیچه که علم نوین درمانی برای آنها ندارد اما در طب سنتی آویشن درمان کننده آنهاست
خواص آویشن در طب سنتی:
۱- آویشن یک داروى ضد تشنج (آنتى اسپاسمودیک) است و تعداد زیادى از بیمارى هاى مختلف که ظاهرا هیچگونه شباهتى با یکدیگر ندارند و همه آنها به علت تشنج رگها و ماهیچه هاى صاف و مجارى داخلى بدن بروز مى کنند را معالجه مى کند. از اینجا، اهمیت آویشن در طب امروز معلوم مى شود.
۳- آویشن گازهاى روده ها را جذب کرده و از بین برده و در درمان نفخ معده و روده ها مؤثر است.
۴- آویشن گردش خون را تحریک و جریان آن را منظم مى کند.
۵- آویشن هوش و قوه ادراک را زیاد مى کند.
۶- آویشن اعمال اعضاى جنسى را در بدن تحریک و تقویت مى کنند.
۷- آویشن در درمان بیمارى هاى ریوى، زکام، برونشیت، آسم، گریپ، سیاه سرفه و آنژین مفید بوده و خلط آور خوبى است.
۸- آویشن ترشح آب دهان، ترشح عرق و ترشح بول را زیاد مى کند و از این لحاظ آن را در بیمارى هاى مربوط مورد استفاده قرار مى دهند.
۹- آویشن به عقیده شابرول و پارتوریه، متخصصان بیمارى هاى کبد، ترشح صفرا را زیاد مى کند و آن را به جریان مى اندازد، بنابراین، سلولهاى کبد را به کار و فعالیت وامى دارد و در این مورد اصطلاحا مى گویند کلرتیک است.
۱۰- آویشن قاعده آور (مدر طمث) است و در بانوانى تجویز مى شود که قاعده آنان بند آمده است، یا اینکه ترشحات سفید در آنها دیده مى شود.
۱۱- آویشن به علت وجود تیمول که در آن است یک ضد عفونى و ضد انگل قوى است و انواع کرمهاى روده از قبیل تریکوسفال آنکیلوستوم و اکسیور (کرمک) را مى کشد و علاوه بر کشتن کرمها، تخم کرم را نیز از بین مى برد.
۱۲- شستن سر با جوشانده غلیظ آویشن (ده گرم آویشن را در صد گرم آب جوشانیده، صاف کرده به کار برند) موجب جلوگیرى از ریزش موى سر و تقویت پیازهاى آن مى شود و اگر به آن مداومت کنند موى سر را مى رویاند.
۱۳- از آویشن، اسانسى مى گیرند که مسکّن بسیار خوبى براى درمان دردها است
۱۴- از همه این خواص مهمتر، خاصیتى است که در رأس همه قرار دارد و آن وجود آنتى بیوتیکهاى قوى در آن است. در کتاب مفردات پزشکى دراین باره صریحا آمده است: «آویشن ضد باکترى و ضد عفونى کننده قوى است»، همچنین آرنوزان در کتاب خود مى نویسد: «داراى خواص ضد عفونى کننده خیلى قوى است»، به همین جهت آن را مثل آنتى بیوتیکها در بیمارى هاى میکروبى و عفونتهاى داخلى بدن (بهطور جوشانده یا دمکرده) تجویز مى کنند و نیز از اسانس آن یک نوع ادکلن، به منظور ضد عفونى کردن و نیز صابونهاى مایع و جامد براى تمیز کردن دستها در اعمال جراحى ساخته شده است. آویشن همچنین براى حفاظت و نگهدارى گوشت به کارمى رود.
دو تن از دانشمندان موسوم به لیون و لوازو ترکیب آویشن زیر را جهت ضد عفونى کردن دهان تجویز کرده اند:
تیمول ۲۵/ ۰ گرم
فنول ۱ گرم
اسید بوریک ۲۵ گرم
تنتوراکالیپتوس ۱۰ گرم
آب ۱۰۰۰ گرم
۱۵- براى تقویت عمومى بدن و به کار انداختن اعمال پوست بدن، ۵/ ۰ گرم تا ۲ گرم اسانس آویشن را با ۳۰۰ گرم کربنات دوسود مخلوط کرده در وان حمام مى ریزند و بدن را در آن حمام مى دهند و از این راه، بیماران مبتلا به روماتیسم اثرات خوب از آن گرفته اند.
۱۶- اسانس آویشن را براى بى حس کردن دندان کرمخورده تجویز مى کنند، به این طریق که مقدار کمى پنبه بر سر چوب باریکى پیچیده و مقدار خیلى جزئى از اسانس آویشن را به آن آلوده و به داخل دندان کرمخورده مى مالند، درد را برطرف مى کند.
شما کدام یک از محصولات را در لابراتوارهاى امروزه دنیا سراغ دارید که بتواند با آویشن، این گیاه پیش پاافتاده که به طور خودرو در بیابانها و تپه ها مى روید، رقابت کند و اینهمه خواص طبى داشته باشد.
مصرف روزانه آویشن
ده تا پانزده گرم آویشن را در یک لیتر آب جوشان دم کرده و پنج تا شش فنجان آن را در روز تناول کنید؛ دمکرده رقیق آویشن را مىتوان جانشین چاى صبح و عصر کرد و آن را با عسل شیرین کرده و خورد.
آویشن بر چند نوع است؛ یکى آویشن شیرازى و دیگرى آویشن کوهى که نوع اخیر، عطر، تندى، تیزى و قوت بیشترى دارد. یک نوع شبیه به آن نیز وجود دارد که به اسم کاکوتى معروف است.آویشن در لرستان با نام ازبوه و در دلفان ازگوه و آویشن را در تبریز و شهرهاى آذربایجان ککلیک اوتى و در همدان آذربه مى گویند و به عربى صعتر مى گویند.
تهیه و تنظیم از تیم پژوهشی بوعلی باب سلامتی
www.boalii.ir
استفاده از مطالب سایت بدون ذکر منبع طبق ماده ۱۲ قانون جرائم رایانه‌ای مورد پیگیری قرار خواهد گرفت
