فلفل سیاه

گیاه شناسی 

فلفل سیاه میوه‌های خشک شده تیره رنگ گیاه فلفل است. گیاه فلفل بومی جنوب هند است. فلفل یا پلپل سیاه (nigrum پیپر) گیاه رونده گل دهنده ای از خانواده Piperaceae، که برای میوه آن کشت می شود، که معمولاً به صورت خشک به عنوان ادویه و چاشنی استفاده می شود.

فلفل گیاهی است بالارونده و دارای ریشه های ساقه خیز و کوتاه که میوة آن ادویه ای است با طعم تند و سوزنده . گیاهی دارویی – خوراکی و دارای طعمی تند.

فلفل از بوته‌ای باریک و بلند و در رنگهای متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌آید و برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می‌شود. دانه فلفل پس از خشک و ساییده شدن در رنگهای سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود.

فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود. تا اواخر قرون وسطی فلفل از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌شد. به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ها بود که اروپایی‌ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد.

خواص فلفل سیاه:

 بهبود هضم و افزایش سلامت روده‌ای

فلفل سیاه (Piper Nigrnm) پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروكلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا می‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئینها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است. هنگامی‌كه مقدار اسید هیدروكلوریك بدن كافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می‌ماند كه باعث ترش كردن و سوء هاضمه می‌شود یا ممكن است غذا به روده‌ها برود، جایی كه می‌توان ازآن بعنوان منبع غذایی برای باكتریهای مضر روده‌ای استفاده نمود، كه فعالیت آنها باعث ایجاد گاز، سوزش و اسهال یا یبوست می‌شود. فلفل سیاه از گذشته بعنوان بادشكن (مادهای كه به جلوگیری از ایجاد گاز روده كمك می‌كند) شناخته شده‌است، خاصیتی كه باعث تأثیر مفید تحریك كنندگی اسید هیدروكلوریك می‌شود. بعلاوه، فلفل سیاه خاصیت معرق (افزایش تعرق) و پیشاب‌آور (افزایش ادرار) دارد. فلفل سیاه همچنین اثرات مفید آنتی اكسیدان و آنتی باكتریال مؤثر را در خود نشان داده است. فلفل سیاه نه تنها به جذب مواد مفید از غذا به بدن كمك می‌كند بلكه لایه بیرونی دانه فلفل فعالیت سلولهای چربی را مختل می‌كند و شما را درحین دادن انرژی لازم برای سوزاندن لاغر نگه می‌دارد.

نتایج بررسی های محققان آمریکایی نشان می دهد مصرف این ادویه از بروز غده سرطانی در سینه پیشگیری می کند. در واقع پپرین موجود در آن در پیشگیری از بروز سرطان موثر است. این ادویه حاوی ویتامین A،C، فلاوانو ئید، کاروتنوئید و آنتی اکسیدان است که مانع از آسیب رساندن رادیکال های آزاد می شود.

نفخ، سوءهاضمه، اسهال، یبوست و اسیدیته را رفع می کند. این ادویه ترشح اسید هیدروکلریک را کاهش می دهد.

مالیدن آن به صورت، سلول های مرده پوست را از بین می برد و اکسیژن و ماده مغذی بیشتری به پوست می رساند. این ادویه به علت داشتن خاصیت ضدباکتریایی از بروز آکنه پیشگیری می کند.

این ادویه خاصیت ضدباکتریایی و ضدالتهابی دارد و شوره سر را کم می کند.

در هنگام سرماخوردگی، مصرف آن در غذا، به دفع خلط و باز شدن بینی کمک می کند، همچنین فلفل اشتها را افزایش می دهد.

چگونگی انتخاب و ذخیره کردن

فلفل سیاه همیشه بصورت پودر شده یا خرد شده در دسترس می‌باشد. برای اطمینان از طعم بهتر، هسته‌های فلفل را خریداری كرده و خودتان آن را قبل از تهیه غذا آسیاب كنید.

این كار به شما این اطمینان را می‌دهد كه پودر فلفل بدست آمده خالص است چون پودر فلفلهای آماده معمولاً ناخالصی دارند. هسته‌های فلفل باید سنگین، كم حجم و و بدون هیچگونه عیب باشد.

همه نوع ادویه مانند فلفل سیاه در سوپر ماركت‌ها موجود می‌باشد، البته ممكن است شما به دنبال ادویه‌های محلی منطقه خود باشید. بعضی اوقات این مغازه‌ها امكان انتخاب گیاهان خشك و ادویه‌هایی را به شما میدهد كه تازگی و كیفیت بهتری به نسبت ادویه‌های موجود در سوپرماركتها دارند. هنگامی‌ كه فلفل‌سیاه می‌خرید آنهایی را انتخاب كنید كه بصورت طبیعی رشد كرده‌اند نه آنهایی كه در معرض تشعشعات بوده‌اند (در میان دیگر اثرات پتانسیل نامطلوب، فلفل سیاه تحت اشعه ممكن است ویتامین C خود را از دست داده باشد).

فلفل سیاه را باید در ظرفی شیشه‌ای در پوش‌دار و در جای خشك و خنك و تاریك نگهداری كرد. هسته فلفل سیاه را می‌توان تا زمان طولانی نگهداشت اما پودر فلفل سیاه تا 3 ماه تازه می‌ماند. فلفل را می‌توان فریزر كرد. با این كار طعم آن بیشتر مشخص می‌شود.

ایمنی