سرخط خبرها
خانه / اخبار روز طب سنتی / خواص و مضرات قهوه سبز

خواص و مضرات قهوه سبز

قهوه سبز همان قهوه خام است که قبل از بودادن مورد استقاده قرار میگیرد
خواص و مضرات قهوه سبز را درکتابهای طب سنتی مورد مطالعه قرار میدهیم که مخاطبان عزیز سایت بوعلی باب سلامتی با توجه به منابع موثق قهوه سبز را مورد استفاده قرار بدهند

خواص و مضرات قهوه سبز
خواص و مضرات قهوه سبز
خواص درمانى قهوه سبز:
آب دم‏کرده قهوه را بنوشید. مدرّ بول و محرّک و بازکننده گرفتگى‏ ها است
قهوه سبز مسکّن غلیان خون و مسکّن حدّت صفرا و سودا و سوزاندن آن مى‏باشد
براى رفع مسمومیت از تریاک و فرآورده‏هاى تریاک و سایر مواد مخدّر قهوه سبز مفید است و حالت چرت و خواب مسمومین را از بین مى‏برد
قهوه سبز تبهاى عضوى را تسکین مى‏دهد
قهوه سبز بدن را در مقابل ناراحتى‏هاى روحى مقاوم مى‏سازد
قهوه سبز عمل هضم را سهل مى‏کند
قهوه سبز بواسیر، احتناق روده، یرقان، وبا و جذام را درمان مى‏کند
قهوه سبز سردردها و چشم دردها را تسکین مى‏دهد
قهوه سبز براى درمان مالیخولیا مفید است
قهوه سبز ناراحتى‏ هاى مثانه، قولنج مثانه و کلیه را برطرف مى‏سازد
قهوه سبز براى کسانى که خواب زیادتر از حالت طبیعى دارند مفید است و خواب آنان را متعادل مى‏کند
قهوه سبز خشک‏ کننده رطوبات زیادى امعاء مى‏باشد، قابض است و در قطع بعضى اسهال‏ها مؤثر واقع مى‏شود.
خوردن دانه‏هاى خام و نارس قهوه براى رفع میگرن یا همى‏کرنیا و تب‏هاى نوبه‏اى مفید است.
یک قاشق قهوه بوداده را با سه قاشق شکر در آب جوش حل کنید بعد یک برش لیمو در آن بیندازید و بخورید. خستگى را برطرف مى‏سازد، سردردى که از خستگى باشد را تسکین مى‏دهد.
یک یا دو عدد قهوه بوداده را در دهان خوب بجوید و بخورید. بوى سیر را از دهان مى‏برد.
انگشت‏ پیچ(شکلات سنتی) قهوه سبز با عسل براى درمان سرفه بلغمى و سیاه‏ سرفه مفید است.
براى درمان چشم دردى که از زکام باشد و یا زکام در موقع مالاریا. قهوه خام را بجوشانید و با آن بخور دهید و نصف استکان آن را هم بنوشید. بهبود حاصل مى‏شود.
گرد کوبیده قهوه سبز براى معالجه سوختگى از آتش و آب جوش نافع است.
ضماد قهوه سبز با عسل براى ترمیم عضو از جا دررفته مصرف مى‏شود.

تذکر در مورد قهوه سبز و مضرات قهوه سبز:
مداومت در خوردن قهوه سبز ایجاد سردردهاى مزمن مى‏کند،
قهوه سبز افرادى که قلب ضعیف دارند آنان را به خفقان مبتلا مى‏سازد
قهوه سبز در دستگاه گوارش ایجاد نفخ مى‏کند
قهوه سبز ایجاد قولنج مى‏کند
قهوه سبز بدن را آماده براى ابتلا به بیمارى کابوس و مالیخولیا مى‏سازد
قهوه سبز ریه را خشک و خشن مى‏سازد
قهوه سبز قدرت جنسى را کاهش مى‏دهد
قهوه سبز به خصوص براى افرادى که داراى طبیعت سرد و خشک هستند، براى اشخاصى که ناراحتى عصبى دارند مضر است.
منبع: حاجى شریف، احمد، اسرار گیاهان دارویى، ۱جلد، حافظ نوین – تهران، چاپ: چهارم، ۱۳۸۶ ه.ش.

و در ادامه گروه بوعلی باب سلامتی خواص و مضرات قهوه سبز را در کتاب دائره المعارف بزرگ طب اسلامى مورد مطالعه قرار میدهیم

مزاج قهوه سبز:سرد و خشک
نوشیدن آب پخته قهوه سبز باز کننده سدد و مسکن درد و گرمى و سوزش صفرا و سودا و پاک کننده اخلاط غلیظ است.
قهوه سبز نیز در تبهاى خونى و صفراوى و سوداوى در اوایل و بعد از بروز حصبه و آبله و تب ربع مفید است.
قهوه سبز همچنین نافع یرقان و مدر بول و خشک کننده رطوبات و دافع سرفه بلغمى و نزلات و مقوى معده و نافع انواع سردرد و مالیخولیا، بواسیر و به قول حکیم عماد الدین محمود قهوه سبز نافع جذام مى‏باشد.
نیمه بریان قهوه نافع اسهال و کثرت خواب و تشنگى زیاد است.
از ضررهاى قهوه سبز این است که سردرد همراه دارد و نیز باعث بیدارى، لاغرى، کم شدن منى، خفقان، نفخ، قولنج، مالیخولیا، کابوس و بواسیر است. البته قهوه سبز براى اشخاص سرد و رطوبتى مزاج و صاحبان اخلاط فاسد بسیار ضرر دارد. و این ضررها بیشتر در کهنه بسیار بریان کرده سیاه باشد، نه خام آن.
صاحب مخزن گوید: حق آن است که مبالغه بسیار از طرفین در منافع و مضار آن بیجا است و ضرر و منافعش بیشتر به مقدار خوراک، عادت، نو و کهنه بودن قهوه و مزاجهاى مختلف دارد. چون قهوه براى قلب ضرر دارد، بهتر است آن را با مروارید مصرف کنند و بخصوص در بیماریهاى حصبه و آبله.

مصلح قهوه سبز:
گفته‏اند: مصلح قهوه زنجبیل و نبات و گلاب است. انطاکى نوشته است: کسانى که قهوه را براى نشاط و رفع بیخوابى مى‏نوشند باید همراه با آن شیرینى و روغن و پسته میل کنند. کسانى که قهوه را با شیر مى‏خورند احتمال بروز برص در ایشان مى‏باشد. مؤلف مخزن بهترین مصلح آن را عنبر اشهب و بعد زعفران نوشته است(منبع: محیط اعظم، ج ۱، ص ۳۳۷؛ تحفه حکیم، ص ۲۱۲؛ قرابادین کبیر، ص ۳۴۵٫)
قهوه سبز نیز داراى مواد ترى گونل لین و همچنین اسید کوفالیک، اسید سیتریک، پکتین، نوعى فرمان امولسین مرکب از اکسیداز و غیره است.
قهوه بو داده: قهوه سبز قابلیت مصرف از نظر تغذیه ندارد و چون پس از بو دادن، عطر قوى و مطبوع پیدا مى‏کند از این جهت آن را پس از بو دادن، به‏صورت نیمکوب یا گرد در آورده، دم کرده آن را مصرف مى‏کنند.

بر اثر بو دادن، مواد قندى قهوه کاهش کلى پیدا مى‏کند و به ۱/ ۱ درصد مى‏رسد. بر اثر بو دادن، ماده‏اى به نام کافئون در دانه قهوه به وجود مى‏آید که نوعى روغن فرّار، سنگین، قهوه‏اى و بسیار معطّر است.

عمل فیزیولوژیکى و سمیّت قهوه: بر روى جریان گردش خون تأثیر نموده، ضربان نبض و انرژى انقباضات ماهیچه دل را به‏طور محسوسى افزایش مى‏دهد ضمنا ترشح و دفع ادرار را زیاد مى‏کند.
مصرف زیاد قهوه عوارضى دارد بخصوص در اشخاص عصبى به‏وجود مى‏آورد مانند آنکه موجبات بیخوابى، طپش قلب، درد معده، سوء هاضمه، بى اشتهایى، احساس صداهایى در گوش، سرگیجه، مشاهده اشباحى در مقابل چشم، کابوس، لرزش، زیاد شدن عمل رفلکس‏ها، کم شدن تمایلات جنسى و ضعف عمومى را فراهم مى‏کند. با قطع شدن مصرف قهوه، عوارض مذکور معمولًا از بین مى‏رود ولى در این مورد باید حساسیت اشخاص در مقابل مصرف قهوه نیز به حساب آورده شود.

خواص درمانى قهوه سبز :
قهوه سبز کمتر به مصارف درمانى مى‏رسد فقط از خیسانده آن گاهى براى رفع رماتیسم و از گرد آن به‏عنوان تب بر استفاده به عمل مى‏آید.
از قهوه بو داده به‏عنوان نیرو دهنده در رفع ضعف قوا، در طى دوران بیمارى حصبه و در برخى بیماریهاى ریوى مانند ذات الریه و همچنین در رفع سردردهایى که پس از مصرف غذا حاصل مى‏شود، استفاده مى‏گردد.
از قهوه در رفع مسمومیت‏هاى ناشى از مصرف الکل، بخصوص در مسمومیت‏هاى تریاک استفاده به عمل مى‏آید. دم کرده گرم آن، طعم ناپسند بعضى از فرآورده‏هاى دارویى مانند سولفات منیزى و املاح کینین را مخفى مى‏سازد. گرد قهوه اثر قابض و ضد عفونى کننده دارد و از آن، جهت رفع بوى بعضى از ترکیبات دارویى و همچنین مخفى ساختن بوى یدوفرم مى‏توان استفاده کرد.
کافئین اثر مقوى قلب و مدرّ دارد و در ضعف قلب ناشى از بیماریهاى عفونى نظیر ذات الریه و تب حصبه و همچنین در سنکوپها، آب آوردن انساج و خیزهاى سطحى بدن اثر مفید ظاهر مى‏کند. به‏علاوه کافئین داراى اثر نیرو دهنده سیستم عصبى و ماهیچه‏اى است و از آن در رفع بعضى دردهاى عصبى و همچنین ضف اعصاب استفاده مى‏گردد.

صور دارویى:
قهوه سبز به‏صورت خیسانده ۲۰ گرم در ۱۵۰ گرم آب سرد و صاف کردن پس از ۱۲ ساعت یا گرد آن به‏صورت کاشه‏ هاى محتوى ۲۵/ ۰ گرم مصرف مى‏شود. قهوه بو داده به‏ صورت دم کرده، شربت و تنقیه به کار مى‏رود.
کافئین در مصارف داخلى به مقادر ۵۰/ ۰ تا ۵۰/ ۱ گرم در ۲۴ ساعت به‏صورت کاشه، حب، شربت یا محلول به دفعات ۱ تا ۲۵/ ۰ گرم در اشخاص بالغ مصرف مى‏شود. مصرف بیش از اندازه قهوه مى‏تواند عامل مهمى در ایجاد سکته قلبى در مردان شود. اداره بهداشت برلین اعلام کرد: مصرف زیاد قهوه، در بالا رفتن چربى خون و در نتیجه، سکته‏هاى قلبى مردان مؤثر است.
منبع: نورانى، مصطفى، دائره المعارف بزرگ طب اسلامى (نورانى)، ۱۲جلد، ارمغان یوسف – قم، چاپ: اول، ۱۳۸۴ ه.ش.

تهیه شده توسط گروه بوعلی باب سلامتی
منابع مورد استفاده در این مقاله:
نورانى، مصطفى، دائره المعارف بزرگ طب اسلامى (نورانى)، ۱۲جلد، ارمغان یوسف – قم، چاپ: اول، ۱۳۸۴ ه.ش.
حاجى شریف، احمد، اسرار گیاهان دارویى، ۱جلد، حافظ نوین – تهران، چاپ: چهارم، ۱۳۸۶ ه.ش.
محیط اعظم، ج ۱، ص ۳۳۷؛ تحفه حکیم، ص ۲۱۲؛ قرابادین کبیر، ص ۳۴۵